|
Okudum mektubunu, agladim. Gercekten cok guzel yaziyorsun. Ama kac erkekler boyle hissediyor? Benim de turk erkek arkadasim vardi. 2 yil boyunca beni aldatiyordu. Annesiyle tanistirdi beni, benim ailemi taniyordu. Sonra...hep yalanmis. Iyi insanlar var, biliyorum. Alanyada calistim, cok insanlar gordum, cok iyi insanlar var. Gercek duygulara inaniyorum...ama biliyor musun...cok acidi. Simdi baska biriyle beraber olmaya ugrasiyorum. Turk, moskovdada yasiyor. Rus karisi vardi, ayridilar. Kadin sucluydu tabi:) Simdi kalbisi kirdi, hic kimseye inanmiyor, kendinden korkuyor. Ilac degilim tabi, ama bakalim ne olucak. Yani...soylemek istedigimi: herzaman insanlara inanmak lazim, yineden denemek lazim. Allah herseyi bilir, bizi asla birakmiyacak
|
